Leeg
Leeg
Een gevoel van ongrijpbaarheid
niet te vatten hoe nu door
Doelloos in een vreemde strijd
onduidelijk hoe en waarvoor
Het lijkt een speeltuin in de regen
toestellen kleurrijk en het groene gras
Maar het enigste wat je ziet bewegen
zijn de vallende druppels in een plas
Dromend hoe het uiteindelijk zou zijn
gezellig samen zonder verdriet
Dan wakker wordend in de pijn
deze droom die redt het niet
Beseffend toch een dag als velen
vragend kijk ik om mij heen
Niemand die mij wat mee kan delen
uiteindelijk ben ik moederziel alleen
Eenzaamheid is nu mijn gade
die zich weerloos aan mij bind
Ga bij mijzelf eens goed te rade
hoe een nieuw contact begint
Reacties op dit gedicht
| windwhisper: | Maandag, juni 04, 2012 06:48 |
| goede morgen, al is het fictie, ik denk dat je iets wat voelbaar is voor velen onder ons, onder woorden heb gebracht warme groet Cobie goede morgen Klaas |
|
| Jacky Van den Berghe: | Maandag, juni 04, 2012 02:38 |
| Sorry, niet gezien dat het fictie is! Jacky |
|
| Jacky Van den Berghe: | Maandag, juni 04, 2012 02:37 |
| Veel sterkte Klaas! Meeduimend groetje, Jacky |
|
| witteroos: | Maandag, juni 04, 2012 01:20 |
| Mooi gedicht. Ik begrijp evenmin iets van het ingewikkelde gedoe wat ik tegenkom. De normale mens wenst toch graag van harte in vrede en harmonie met zichzelf en medemens te leven? Fijne week gewenst. | |
| Connection: | Zondag, juni 03, 2012 23:29 |
| Hoopvol een Licht er uit halend en kracht vergarend. Beste Groeten, Roger |
|
Over dit gedicht
| Auteur: trucker klaas |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 03 juni 2012 | ||
| Thema's: | ||