Mensen
Mensen komen
en mensen gaan
Afscheid nemen
geeft droefenis
Verbroken liefde
zal het verstaan.
Mensen komen
en mensen gaan
Schrijnend gemis
een pijnlijke wond
een gebroken hart
kan het verstaan.
Mensen komen
en mensen gaan
Ze nemen mee
een deel van de ander
Een herinnering
soms met een traan.
Mensen komen
en mensen gaan
Een nieuwe horizon
lonkend en wenkend
de adem benemend
achter de oceaan.
en mensen gaan
Afscheid nemen
geeft droefenis
Verbroken liefde
zal het verstaan.
Mensen komen
en mensen gaan
Schrijnend gemis
een pijnlijke wond
een gebroken hart
kan het verstaan.
Mensen komen
en mensen gaan
Ze nemen mee
een deel van de ander
Een herinnering
soms met een traan.
Mensen komen
en mensen gaan
Een nieuwe horizon
lonkend en wenkend
de adem benemend
achter de oceaan.
Over dit gedicht
| Auteur: Cantilene | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 04 juni 2012 | ||
| Thema's: | ||