Gevaarlijk die oortjes bij je telef
zacht zing ik heerlijk mee
nu ik rustig op mijn vliegtuig wacht
met mijn vingers trommel zo een deuntje
wachten duurt zo lang vannacht
voor het eerst van die oortjes in
op mijn telefoon aangesloten
voel mij zo een hele vent
lekker klein, niet van die grootte
kijk eens rustig om mij heen
wat een drukte nog zo laat
ach ik droom maar heerlijk weg
met muziek die zachtjes staat
zit zo met ogen dicht te luisteren
zing zachtjes met de tonen mee
raak vervoerd met mooie tonen
noten gaan over de zee
dan springt mijn mond geheel open
mijn hart raak geheel beroerd
bulder keihard tonen naar buiten
ik raak geheel zo mee gevoerd
dan een hand op mijn schouder
schrik mij een ogenblik vreselijk rot
bemerk dat ik niet alleen was
maar mij gedroeg als een zot
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zaterdag, februari 15, 2014 22:31 |
| heel mooi knap weergeven | |
| witteroos: | Woensdag, juni 06, 2012 01:08 |
| Mooi gedicht. Dit overkomt ons allemaal wel eens. |
|
| Skydancer: | Dinsdag, juni 05, 2012 22:27 |
| Geweldig en dat doen we allemaal wel eens hoor! Ik meestal op de fiets, over het algemeen kom ik dan niemand tegen maar soms natuurlijk wel, haha! Greets, Skydancer. |
|
