uitbreken
UITBREKEN
ik voel me
als een klein kuikentje
te veilig
opgeborgen in een ei
maar eigenlijk is het binnen
te krap geworden
opgesloten
te weinig ruimte
benauwend
de tijd is gekomen
om uit te breken
dwars door de schaal heen
die de wereld beperkt
daarbuiten
wacht het ECHTE leven
ik voel me
als een klein kuikentje
te veilig
opgeborgen in een ei
maar eigenlijk is het binnen
te krap geworden
opgesloten
te weinig ruimte
benauwend
de tijd is gekomen
om uit te breken
dwars door de schaal heen
die de wereld beperkt
daarbuiten
wacht het ECHTE leven
Reacties op dit gedicht
| september: | Vrijdag, juni 08, 2012 22:58 |
| Mooi, breek uit en dat er veel moois van mag komen :) | |
| kefke: | Vrijdag, juni 08, 2012 22:30 |
| het kille leven van de grote mensen wereld, is in sommige gevallen nog steeds beter dan een verwarm ei. zolang je maar weet waar je ei vandaan komt, blijf je jezelf | |
| Hans Winter: | Vrijdag, juni 08, 2012 19:38 |
| als je gaat om veel te doen, banden voor een poosje verbroken laat, ga dan, laat je dan ook gaan met een overgekomen zoen groetje, hans |
|
| Compostje: | Vrijdag, juni 08, 2012 01:35 |
| waarom herken ik dit ? mooi verwoordt vind ik en graag gelezen. Compostje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sandra Witteveen | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 07 juni 2012 | ||
| Thema's: | ||