verdriet
Daar was het weer
Het gevoel weer alleen te zijn
Oh, wat doet het zo'n pijn
Krampachtige gevoelens drongen binnen in mijn hart
Het wou zich verweren maar helaas, het kon die gevoelens niet de baas
Langzamerhand verstikte het in gevoelens, gevoelens van diepe smart
Het wou ademen, maar het kon NIET
En toen, ..., toen kwam het VERDRIET!
Het gevoel weer alleen te zijn
Oh, wat doet het zo'n pijn
Krampachtige gevoelens drongen binnen in mijn hart
Het wou zich verweren maar helaas, het kon die gevoelens niet de baas
Langzamerhand verstikte het in gevoelens, gevoelens van diepe smart
Het wou ademen, maar het kon NIET
En toen, ..., toen kwam het VERDRIET!
Reacties op dit gedicht
| SaraRachel: | Zondag, mei 12, 2002 22:55 |
| Wauw,mooi geschreven hor.Heel veel sterkte met het verwerken van je verdriet | |
| Sensitive: | Zondag, mei 12, 2002 22:40 |
| Je hebt gelijk, die gevoelens kan je niet tegenhouden, hoe hard je je ook verzet. Het is heel herkenbaar, ik maak het zelf ook mee. Sterkte |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dweepy | 
|
|
| Gecontroleerd door: Robski | ||
| Gepubliceerd op: 12 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||