Mensen
zijn voer voor een uiterst hongerige adelaar.
Lammeren die doelloos huppelen in een omheinde wei.
Het geeft hen een interne kick te vergelijken met coke.
Dus gaat het gehele district Colombia compleet los.
Woorden worden losgelaten als waren het wapens.
Ondertussen lopen we rustig richting de afgrond.
De nieuwe tijd breekt aan en men begrijpt het nog niet.
Kan mij goed herinneren dat ik toch duidelijk uitleg gaf.
Alleen wat je bedoelt bepaald blijkbaar de ontvanger.
De wereld interpreteren vanaf een idyllisch roze wolk.
Snoeihard
als een meteoor komt de verandering zonder uitleg.
Krijsende en huilende kinderen want hun ouders verzaken.
En niet geel, blauw of rood maar zwart en wit zijn hier de baas.
De vraag is dus waar jouw vertrouwen op is gebaseerd.
Snel en onstuimig ontwikkelt het zich zonder enige tegenstand.
Diamanten zielen en gouden harten worden hier expres vergiftigd.
Overvloedig gebruik van halve waarheden verwart menigeen.
Losse
flodders worden gebruikt waar kogels niet zouden misstaan.
Donderwolken drijven zich tergend langzaam aan ons voorbij.
Ondertussen stormt het occulte oorverdovend door op Aarde.
Een ding nog groot is groter dan ons maar nooit het allergrootste.
september: | Dinsdag, februari 07, 2017 16:48 |
Goed gedicht om bij stil te staan in overdenking. Dank voor het te delen. | |
Auteur: David de Vreer | ![]() ![]() ![]() |
|
Gecontroleerd door: pantarhei | ||
Gepubliceerd op: 14 juni 2012 | ||
Thema's: |