luister, schreeuw, stilte...
ik kan niet ademen,
in een wereld vol illusie.
En als ik ontken,
dat ik alleen mezelf zie,
lieg ik vol tranen
en verlang met volle manen.
voor;
de jongen zonder gezicht,
de jongen die lief heeft,
de jongen met mijn licht,
de jongen die liefde geeft,
de jongen die ik liefde zal geven,
de jongen die ik zal vinden,
de jongen waar ik liefde mee heb bedreven,
de jongen die me verblinden
...omdat ik weet dat hij bestaat...
in een wereld vol illusie.
En als ik ontken,
dat ik alleen mezelf zie,
lieg ik vol tranen
en verlang met volle manen.
voor;
de jongen zonder gezicht,
de jongen die lief heeft,
de jongen met mijn licht,
de jongen die liefde geeft,
de jongen die ik liefde zal geven,
de jongen die ik zal vinden,
de jongen waar ik liefde mee heb bedreven,
de jongen die me verblinden
...omdat ik weet dat hij bestaat...
Reacties op dit gedicht
| Anootje ...: | Vrijdag, juni 15, 2012 22:29 |
| Mooi :) meer heb ik er lik niet aan toe te voegen ;) Groetjes |
|
| balance-bianca86: | Vrijdag, juni 15, 2012 21:41 |
| mooi geschreven. mooi verlangen!! Ik denk dat ''geduld''wat we eigenlijk allemaal weten, vast zal lonen. Tijd is maar relatief. en echte liefde volgt niet de 24 uurs lijn als wij die kennen! veel warmte toe gewenst! groet, balance |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *PinkTears* | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 15 juni 2012 | ||
| Thema's: | ||