Opnamen na opnamen
Wanneer houdt het op
Ik ben niet iemand
Die zomaar zegt ‘stop’

Maar waar is mijn kracht
En waar is mijn hoop
Geen puf meer om te leven
Vandaar dat ik op mijn tenen loop

De onmacht is zo groot
En ik voel me zo klein
Hoe kan iemand ooit
Zo vreselijk erg bang zijn

De wil die is er echt
Maar nu het nog doen
Net als met het zwemmen
Net als toen

Misschien geen goede vergelijking
Want toen gaf ik op
Toen zij niet ik,
Maar mijn lichaam; stop

Proberen doe ik dagen lang
Zelfs in de nacht
Vind ik geen rust
Weg is al mijn macht

Controle en zelfbeheersing
Waar zijn die gebleven
Dat is toch wel een voorwaarden
Voor een fijner leven

Alsjeblieft God,
Haal zelfmoord uit mijn gedachten
En laat me er niet
Meer zo erg naar smachten

Want de wil die is er echt
En misschien gaat het lukken
Misschien een te hogen lat
Dan moet ik maar bukken