Eens was zij
daar gedrapeerd in de mooiste stoffen
Ze leek vermoeid maar was wel wonderschoon
Ik vroeg haar wat de reden van haar bezoek was
Blozend keek zij mij aan vanachter haar waaier en zei:
Ik ben hier naar toe gestuurd door mijn
vader
Hij is een groot vorst in een land hier ver vandaan
Jouw faam was mijn lieve vader ten ore gekomen
Ik ben gestuurd om uw bruid te zijn ten allen tijden
Op dat moment had ik wel andere dingen aan mijn hoofd
Er woedde een oorlog tussen mij en een noordelijke buur
Dit kostte mij gewoon alle aandacht op dat moment
Ik wou haar wegsturen maar bedacht mij toch en zei:
Het is duidelijk dat jij een lange reis hebt gemaakt
Er wordt vaak gezegd dat ik een nobel koning ben
Het zou verkeerd zijn om jou nu linea recta terug te sturen
Ik verwelkom jou aldus als eregast aan mijn hof
Later zat ik achter mijn schrijftafel wat te schrijven
Het was hetgeen ik immer deed in donkere tijden
Mijn hart en hoofd kregen even de broodnodige rust
Mijn oom die zijn hele leven voor mij zorgde zei eens:
Jong waarom nou deze zo nutteloze
bezigheid
Het zijn niet eens mooie woorden die je gebruikt
Jij bent de kroonprins schrijven is niet jouw lot
Kom ga op zwijnenjacht met mij en jouw broeder
Toch was het mijn manier om het hoofd te sussen
Uit het niets stond zij pal naast mij mee te lezen
Ik griste mijn teksten zo snel mogelijke weg
Ze lachte en keek mij aan met een verliefde blik:
Ik vind het zelf ook heel leuk om te schrijven
Waarom mag ik het niet lezen, schaam jij je
Ik geloof dat elk woord zijn waardes kent
Mag ik jouw teksten alstublieft even lezen
Ik wou eigenlijk snel naar de wachters gaan
Ze op hun kop geven voor hun nalatigheid
Ik had gezegd vanavond alleen te willen zijn
Maar mijn hart fluisterde ineens naar mij:
Dit is niet het moment om boos te zijn
Wees gezegend dat iemand interesse toont
Geef aan haar jouw dierbare schrijven
Zij zal jou niet uitlachen ze is zo puur
Dus gaf ik haar een paar van mijn gedichten
Met liefde in haar ogen las zij ze één voor één
Het was duidelijk dat zij echt geboeid was
Toen ze klaar was met lezen vertelde ze mij:
In mijn dromen heb ik deze woorden gehoord
Het kan geen toeval zijn mijn heer de koning
God wil dat wij voor eeuwig samen zullen zijn
Dit was de manier van God om ons te verbinden
Diep ontroerd was ik door haar zuivere oprechtheid
Daarnaast had nooit iemand mij zulke liefde getoond
Ik pakte haar rechterhand en keer haar recht in de ogen
Even bestond er geen oorlog voor mij en ik vroeg haar:
Wil jij de mijne zijn en mijn koningin zijn tot de dood
Dat wij samen dit land cultureel vorm gaan geven
Een nieuwe tijd brengen over dit prachtige land
Ik weet nu zeker dat jij voor mij de ware bent
Toch moest eerst de oorlog beëindigt worden
Ik koos ervoor om af te reizen naar mijn vijand
Deze koning stond bekend als een ware schim
Met moed benaderde ik zijn troon en zei hem:
Beste en edele heer laten wij stoppen met dit conflict
Onze onderdanen hebben honger en willen vrede
Laten wij een vredesverdrag tekenen voor een eeuw
Zodat er weer handel kan gaan worden gedreven
De koning zei mijn voorstel in beraad te nemen
Ik kreeg een heerlijke maaltijd voorgeschoteld
Voldaan ging ik slapen, maar wakker werd ik niet
De koning viel mijn land binnen en zie tegen het volk:
Ik ben nu jullie koning, kniel voor mij of vind de dood
Alles dat van David was is nu allemaal voor mij alleen
Breng al zijn rijkdommen en bezit nu naar mij toe
Ook zijn vrouw mocht deze zwakkeling er een hebben
Alles dat enigszins van waarde was eigende hij zich toe
Ook de prinses werd voor de ogen van de koning gebracht
De prinses voelde zich gebroken door het intense verdriet
Met prikkende tranen in haar ogen verzocht zij de koning:
Ik zal met u trouwen als ik David een laatste eer mag bewijzen
Zou u mij het allerbeste hout van dit land kunnen schenken
Zodat ik mijn geliefde met de wind kan laten vertrekken
Mocht u dit verzoek inwilligen heer dan ben ik de uwe
De koning vond het eigenlijk helemaal geen goed idee
Aan de andere kant de prinses was wel zeer schoon
Dus zo geschiedde het dus dat ik gecremeerd werd
Zij stond dicht bij de vlammen en zei met al haar hart:
Wij mochten nog niet samen zijn in dit leven David
Maar ik ben al met jou getrouwd diep in mijn hart
Dus in het volgende leven zullen wij elkaar vinden
Dit is waar ik zeker van ben mijn allerliefste schat
Auteur: David de Vreer | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 24 juni 2012 | ||
Thema's: |