Ik
Ben een als zovelen maar toch ook uniek.
K ga op in de massa waar niemand me ziet.
Onzekerheid leid me de weg die ik ga.
Het is niet de weg waar ik achter wil staan.
Mijn angst houd me tegen. Blokkeert wie ik zijn wil.
Ik verdrijf hem bij beetjes maar de tijd staat niet stil.
Ik moet doen wat ik wil. Zijn wie ik ben.
Geen verlegen meisje maar een vrouw met een stem.
Schijt aan de wereld. Niet aan mezelf.
Want als ik het niet doe, wie doet het dan wel?
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Junkie XS | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 juni 2012 | ||
| Thema's: | ||