jij vloog aan
uit het donker
landde op zonnestralen
bleef dralen
golfde kleur op
muziek van de zomer
fladderde verder
op zigzag koers
het licht tegemoet
in rood ben jij verdwenen
de zon heeft daarna
niet meer geschenen
wil melker
28/06/2012
witteroos: | Woensdag, juni 27, 2012 22:35 |
Bijzonder gedicht Wil, het fundament wordt steeds meer voelbaar. Altijd zonneschijn kan verblindend zijn toch? warme groet |
|
M-Rose: | Woensdag, juni 27, 2012 16:09 |
ng merci . vr je alty attente woorden . retour | |
M-Rose: | Woensdag, juni 27, 2012 16:07 |
ya hey | |
Anneke Bakker: | Woensdag, juni 27, 2012 11:42 |
Tonen van zomerblues op zonnestralen stierven weg bij de eeuwige zonsondergang Mooi werk Wil. Zomergroet van Anneke |
|
wervelende regenboog: | Woensdag, juni 27, 2012 11:28 |
gelukkig blijft de fysieke zon ons wel trouw :) liefs wr |
|
teun hoek: | Woensdag, juni 27, 2012 11:13 |
verloren geluk in natuurlijke omzetting. Mooi verwoordt. h. gr. |
|
Anootje ...: | Woensdag, juni 27, 2012 09:37 |
Mooi geschetst ;) (maar de datum dat je schrijft is verkeerd, denk ik :p we zijn nog maar de 27ste :)) Groetjes |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 27 juni 2012 | ||
Thema's: |