Een verlies.
/Voor mijn tante. Omdat ik geen idee heb wat je doormaakt en me er toch iets bij voor kan stellen./
Een partner verliezen
Je weet niet wat je moet
Een gevoel diep van binnen
Wat ontzettend veel met je doet
De liefde die je voelt
Tegelijkertijd ook de pijn
De angst om te leven
Angst om straks misschien alleen te zijn
Je leven gedeeld met iemand van wie je houdt
Met wie je kon lachen en huilen
Op wie je hebt gebouwd
En nu alleen nog maar voor kan zorgen
Het partnerschap is verdwenen
Elke beslissing maak je alleen
Een gevoel van onbehagen
Het blije gevoel dat verdween
Maar je moet weten:
Genoeg mensen aan je zij
En ze willen allemaal hetzelfde
Hetzelfde als mij
Dat je gelukkig bent
In het leven dat je nu leeft
Niet dat je huilt
Verdrietig bent of beeft
Geniet van het leven
Ieder moment van de dag
Kijk naar de heldere zonneschijn
Ook al is dat het laatste wat je zag
Het leven is te kort
om stilletjes voorbij te laten gaan
blijf lachen, huilen, schreeuwen, gillen
- Maar blijf nooit, nooit stil staan –
Reacties op dit gedicht
| Anootje ...: | Donderdag, juni 28, 2012 13:13 |
| Mooi ... sterkte voor je tante ... Groetjes |
|
| youkie: | Donderdag, juni 28, 2012 07:38 |
| ieder van ons verwerkt het op zijn manier fijne dag liefs |
|
| liesjequilt: | Donderdag, juni 28, 2012 03:08 |
| is altijd zo moeilijk voor een ander en dat merk je pas als je het overkomt. grt. Liesbeth |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Flyingwings | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 28 juni 2012 | ||
| Thema's: | ||