in een hart dat gisteren was
ik zweeg
een tijd , stil vervaagd
troosteloos reikend naar
dat gene dat ik vroeg
aan Hem
nu voel ik nog tranen
stuurt leegte mij
richting noorden
een antwoord zoek ik zelf
in de woorden
die mijn ouders
zo waar zegden
wanneer ik weer
een dag kon maken
zoals het vroeger was
dan konden tranen drogen
in een hart
dat gistern was
een tijd , stil vervaagd
troosteloos reikend naar
dat gene dat ik vroeg
aan Hem
nu voel ik nog tranen
stuurt leegte mij
richting noorden
een antwoord zoek ik zelf
in de woorden
die mijn ouders
zo waar zegden
wanneer ik weer
een dag kon maken
zoals het vroeger was
dan konden tranen drogen
in een hart
dat gistern was
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Zondag, juli 01, 2012 11:01 |
| Jouw hart draagt heel veel doekjes voor het bloeden.. jouw papa, mama, Sandra en de kindjes, hun houden van houdt niet op. ik hoop, lieve poppedopje, dat het ooit jouw volheid mag zijn. Dikke kus en heel veel liefs, switi lobi |
|
| karinvangelder: | Vrijdag, juni 29, 2012 18:57 |
| lieve poppedopje misschien dat ook bij jullie de tijd wonden doet helen ! sterkte en liefs x Karin |
|
Over dit gedicht
| Auteur: poppedopje | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 29 juni 2012 | ||
| Thema's: | ||