Ze moeten me niet
niemand niet …
geen enkele mens …
Ik zie het aan hun blik
ik hoor het in hun stem …
ze denken:
“daar gaan wij niet mee praten”
ik hoor het van ver aankomen …
Als ik bij mensen ga staan …
zwijg ik …
ik durf niet praten …
en de personen …
praten ook niet tegen mij …
Ik wou …
dat ik toch anders was geboren …
anders was gemaakt …
dat ik kon praten, uren aan één stuk
zoiets
dat bracht mij echt geluk …
want mensen moeten me nu niet hebben …
ze vinden me raar en slecht …
omdat mijn spraak op slot zit
eenmaal ik bij hen ben …
ze willen me niet kennen
leren kennen …
ze willen het liefst
zo ver bij mij vandaan …
ik weet het …
want zo
staren de mensen mij aan …
(het is een beetje zwart/wit geschreven, had gewoon een slechte dag)
@Anootje ...
dichteres sinds 1 maart 2005
wil je mijn hersenspinsels lezen?
surf dan snel naar:
www.raissagedichten.jouwweb.nl
dichteres sinds 1 maart 2005
wil je mijn hersenspinsels lezen?
surf dan snel naar:
www.raissagedichten.jouwweb.nl
is het mijn gedacht, of worden er veel minder gedichten ingestuurd de laatste weken/maanden?
is gedichten-freaks aan het "uitsterven"?
is gedichten-freaks aan het "uitsterven"?
Reacties op dit gedicht
| M-Rose: | Zondag, juli 01, 2012 18:02 |
| man jij schrijft nog wat af en dan nog op een beetje een slechte dag | |
| wervelende regenboog: | Zondag, juli 01, 2012 17:38 |
| ik las laatst de spreuk: wees zelf de verandering die je in de wereld wilt zien... dus blijven proberen Anootje eens lukt het... :) en wat je opmerking over het aantal inzendingen betreft: er wordt inderdaad minder ingezonden om de een of andere reden......... groetjes wr |
|
Over dit gedicht
| Auteur: gedichtenlady |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 01 juli 2012 | ||
| Thema's: | ||