Waarom?
Waarom hebben mensen toch gevoel?
en gaan ze eraan kapot.
Waarom zijn we altijd op zoek naar een doel?
Als we ons toch moeten schikken in ons onvermijdelijke lot.
Een licht van binnen, diep in mijn hoofd,
dat door duistere gedachten
stilletjes wordt gedoofd
Het einde begint, zodra je word geboren
Je zult merken als je ouder word,
Dat vanaf het allereerste begin alles al is verloren.
Zelfs de tijd heelt niet alle wonden
Er is nog nooit iemand geweest,
die zichzelf helemaal heeft gevonden.
Mijn geest kan het allemaal niet meer verwerken,
de druk van het leven, de stress van het bestaan...
Maar ik schaam mij om het te laten merken
Ik durf mezelf niet te laten gaan
Zal ik ooit leren hoe je eigenlijk moet leven
en zal het innerlijke geluk
ook ooit aan mij worden gegeven?
en gaan ze eraan kapot.
Waarom zijn we altijd op zoek naar een doel?
Als we ons toch moeten schikken in ons onvermijdelijke lot.
Een licht van binnen, diep in mijn hoofd,
dat door duistere gedachten
stilletjes wordt gedoofd
Het einde begint, zodra je word geboren
Je zult merken als je ouder word,
Dat vanaf het allereerste begin alles al is verloren.
Zelfs de tijd heelt niet alle wonden
Er is nog nooit iemand geweest,
die zichzelf helemaal heeft gevonden.
Mijn geest kan het allemaal niet meer verwerken,
de druk van het leven, de stress van het bestaan...
Maar ik schaam mij om het te laten merken
Ik durf mezelf niet te laten gaan
Zal ik ooit leren hoe je eigenlijk moet leven
en zal het innerlijke geluk
ook ooit aan mij worden gegeven?
Reacties op dit gedicht
| Anootje ...: | Maandag, juli 02, 2012 14:03 |
| Ik geloof erin dat ook jij het geluk zal vinden :) Graag gelezen :) Groetjes |
|
| liesjequilt: | Maandag, juli 02, 2012 12:31 |
| jezelf accepteren zoals je bent, scheelt al een heel stuk. gr. Liesbeth |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Tom-Juan | 
|
|
| Gecontroleerd door: Erwin | ||
| Gepubliceerd op: 02 juli 2012 | ||
| Thema's: | ||