Onzichtbaarheid
De maan in duisternis verdwenen
het licht van de zon gedoofd
daartussen de aarde voor altijd.
Honden en wolven barsten uit in huilen
zij weten waar haar zwevend lichaam
aan de verre, hoge hemel staat.
Nachtzwaluwen vliegen op haar aanwezigheid
de vlucht van noord naar zuid bepaald
vleugels bewust van aantrekkelijkheid.
Reacties op dit gedicht
| mucho: | Maandag, juli 02, 2012 19:29 |
| ah, wonderschoon dit geheel langzaam laat ik de oogleden zakken en vlieg mijn gedachten achterna liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 02 juli 2012 | ||
| Thema's: | ||