Ze zeggen dat tijd wonden heelt
ja het heelt, traagjes
want niemand zei me
hoe vaak de regen nog tegen het raam zou slaan
en nog minder
hoeveel tranen zouden drogen op mijn kussen
En ik weet wel dat een lach is
als balsem voor mijn ziel
maar niemand die weet dat elk lied
elke zonsondergang en elke herinnering
mijn hart stilletjes weer openrijt
En ooit, ja ooit zien we elkaar weer,
dat zeggen ze
maar zelfs de tijd die niet weet waar
ergens de droom voorbij
waar woorden uitgesproken zijn
en de gedachten uitgelicht
En dan word ik soms bang
want moet ik je dan missen
na dit leven, misschien wel eeuwen lang?