Teleurstelling en eenzaam
Spoelen als een koude golf over mijn roerloze gedaante heen
De emoties zo kil
Mijn hart verhard tot steen
Alles om mij heen verstomp en wordt stil
Al het geluid vervaagd
Tot in het niets

Ik draai om me heen
En open mijn ogen
Zie alleen mijn eigen ziel
één teer licht puntje
Waar ik vol bewondering voor kniel

Het breng mij terug in mijn roerloze gedaante
Heeft mij moed en kracht
Wanneer ik dat in mij voelt razen
Sta ik op en wacht
Op de pijn die zal komen
En wanneer deze weer weg zal gaan
Want ik voel de aanwezigheid van mijn ziel
Die kracht en moed aan mij geeft om hier te blijven staan