Betastende Handen...
Het levensechte gevecht.
De onophoudbare strijd.
Ik heb al verschillende wegen afgelegd.
"Kom op meid".
Word er tegen me gezegd.
"Je moet doorgaan".
Men heeft gelijk.
Ik moet niet zo dicht bij de afgrond staan.
Ik kan zo naar beneden kijken.
Het een eindeloos zwart gat.
Soms wil ik springen.
Dan heb ik het zo gehad.
Moedeloos kruip ik verder,
een paar meter van het zwarte gat.
Ik moet er weer komen,
Op het rechte pad.
Kruipend of wankelend.
Lopen is te zwaar.
Dat er geluk is aan het einde van de strijd,
is voor mij ondenkbaar.
Het strijden word lijden,
en het lijden word verdriet.
Het is huilen zonder tranen,
het is stil intens verdriet.
Als ik mijn ogen sluit,
voel ik de handen die zochten waar ze konden komen.
"Ik kom hier nooit meer uit".
Ze betasten heel mijn lijf.
Van boven naar beneden.
En ik voel dat ik verstijf.
Het lijkt nog geen dag geleden.
Maar ik was zeven jaar.
Ik troost mezelf met de gedachte;
"Het is nu klaar".
De handen lijken in het niets op te gaan.
Ik heb nog steeds mijn ogen gesloten.
"Rustig maar, het is gedaan".
Fluistert een lieve stem in mijn oor.
Ik open mijn ogen,
En ik weet,
ik moet door.
Ik moet genieten zolang het nog kan.
En door mijn ziekte is dat onvoorspelbaar.
Dat maakt me bang.
Kleine mooie momenten die me kracht geven.
Dat zijn de dingen,
waarvoor ik moet leven.
Reacties op dit gedicht
| gedichtenmeisje: | Dinsdag, september 04, 2012 18:26 |
| Heftig! zeer pijnlijk dat je dit hebt moeten meemaken, meis ... Bijna kreeg ik tranen in mijn ogen ... Groetjes Raissa |
|
| David Matser: | Maandag, juli 16, 2012 01:42 |
| Ook in je schrijven komt duidelijk naar voren hoe sterk je bent. Je hebt hier een mooie balans van beeldend en recht-voor-z´n-raap schrijven. |
|
| entropy: | Zondag, juli 15, 2012 23:59 |
| Wederom een prachtig gedicht! | |
| ~Anne~: | Zondag, juli 15, 2012 20:07 |
| Heel herkenbaar, pijnlijk. Wel heel sterk dat je jezelf duidelijk kunt maken dat het toen gebeurde en nu niet meer, dan kun je je kracht uit halen! |
|
| liesjequilt: | Zondag, juli 15, 2012 19:29 |
| Emely dit is heftig, kun je geen externe hulp zoeken? sterkte Liesbeth |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Emely89 | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 15 juli 2012 | ||
| Thema's: | ||