Lafaardsverdriet
~ Lafaardsverdriet ~
Getroffen door een pijl van Eros,
nam ik mijn hart in mijn hand.
Kwetsbaar als fijn porselein,
hield ik het verborgen.
Niet getroffen, hij leek ongekrenkt,
geen pijl van Anteros te zijn toegekend.
Wat hem toebehoorde,
dierf ik hem niet te geven.
Waarop hij langzaam vervaagde,
en hij opging in het niets.
Niets dan berouw rest mij,
dat wat een lafaard voelt.
Mijn pijlwonde zwelde op,
mijn hart reduceerde tot gruis.
~ 14 juli 2012 ~
Reacties op dit gedicht
| mima: | Zondag, juli 15, 2012 14:10 |
| heel mooi geschreven alleen weet ik niet wat drief is:P bedoel je durfde daarmee? groet, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ron de Leeuw, Cave Canem |  
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 15 juli 2012 | ||
| Thema's: | ||