Syri�

Syrië

Syrië

Gewetenloze soldaten. Verkrampte gezichten.
Hij niet, hij braakt en kotst
naast het lichaam van een kind
met een enorm gat in de borst.
In de hoek van het kapot geschoten vertrek,
vergrijpen een paar militairen
zich aan de moeder van de knaap.
De vrouw ondergaat apathisch.
Dan breken haar ogen,
Haar lichaam verslapt,
De dood brengt verlossing.
Als necrofielen gaat de meute
tekeer op het levenloze corpus.
De soldaat veegt het braaksel
van zijn mond met de mouw
van zijn bezoedelde uniform.
Hij wendt zich af van de schaamteloze verkrachting..
“Voor de vrijheid van dit land,” prevelt hij.

Geschreven door

rovago

Reacties op dit gedicht

rovago vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

David Matser:	Maandag, juli 16, 2012 19:52
Mooi beeldend beschreven, dit toppunt van beschaving.

tooskedeb:	Maandag, juli 16, 2012 13:32
Hemelschreiend....indrukwekkend geschrevend. Cathy.

liesjequilt:	Maandag, juli 16, 2012 12:54
zo triest deze ellende waarbij alle normen, waarden en respect voor anderen helemaal weg is. men is ziende blind. en geÃ¯ndoctrineerd gr. Liesbeth

Over dit gedicht

Auteur: rovago
Gecontroleerd door: Anastacia
Gepubliceerd op: 16 juli 2012
Thema's: [Pesten]