Een ongeleefd leven ligt al jaren verborgen,
in een hermetisch afgesloten kamer bewaard.
Wellicht angstig om mij problemen te bezorgen,
om te ontluiken wat door alle dagen is vergaard.

Ik wil de valse lucht die mijn adem blaast
niet langer laten rondwaren zonder doel.
Mijn ware aard onthullen die mij verdwaast,
want vriendelijkheid veinst een goed gevoel.

Ik heb mijn oren laten hangen naar de nachten
zonder ooit ontwarring te hebben bedongen.
Een mooie scène is ingebed in mijn gedachte,
genoeg om de peinzende dagen te verjongen.

Wat is er in de diepte van het ravijn aan gelegen
het gezang van slapende tonen te wekken?
Het is zaak elke stap zorgvuldig af te wegen
vooraleer mij met gelijke kappen te bedekken.