Ze kunnen me nog meer voor schrijven
ik wil geen liefde maar van geheugen ruilen
niks vroeger, hij is nu een foto voor later
het is geen drama om Oprah door te spoelen
zet dat bittere weg in een glas sterk water
we stapelen wolk op wolk en wat dondert het...
hoe hard ook, wie het meest of erger: slechts leest
onder gezichtsverlies huist een monster
zo vader, zo dochter, zo is er geen moer over
leven in de wachtkamer van mijn geest
daar wil ik op tijd gevoel bij hebben in plaats
van niemand missen in het bijzonder.