Van den Hoofdakker
Laatst spraken wij van somberheid
hoe de tijd op een gegeven moment
met het voortschrijden van jaren
stroperig en krakkemikkig wordt.
De hersenen van jou en mij hebben
geregistreerd en stichten als vanouds
een nieuwe, herkenbare werkelijkheid
terwijl een vage onrust ontstaat.
Wij gaan door als lijnen evenwijdig
aan elkaar en met de ijdele hoop
bij stille wateren en grazige weiden
opnieuw van ervaringen te verhalen.
hoe de tijd op een gegeven moment
met het voortschrijden van jaren
stroperig en krakkemikkig wordt.
De hersenen van jou en mij hebben
geregistreerd en stichten als vanouds
een nieuwe, herkenbare werkelijkheid
terwijl een vage onrust ontstaat.
Wij gaan door als lijnen evenwijdig
aan elkaar en met de ijdele hoop
bij stille wateren en grazige weiden
opnieuw van ervaringen te verhalen.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 17 juli 2012 | ||
| Thema's: | ||