een onbekende emotie overvalt mijn gevoel
verrassend genoeg ben ik angstig en koel

is dit de smaak van liefde
overheersend zoet en soms bitterzuur
spannend verrassend maar eentonig op den duur

verwarring gepaard met onzekerheid
bang dat ik me aan jouw doorns snijd

probeer mijn gevoel te misleiden
en mezelf van die verwarring te bevrijdden

jouw ogen die de donkere wolken doen verjagen
geven mij antwoord op al mijn vragen

mijn hand vastgeklikt in die van jouw
een symbool van verbondenheid en trouw

jij bent mijn troost en toeverlaat
maar af en toe een omheining van prikkeldraad

want achter de deuren van mijn hart
ben ik al eens gevallen
veel te vaak en veel te hard

dus verkoop me jouw dromen en vertel me sprookjes
onder de sterren vannacht
en heel mijn onzekerheid als je naar me lacht

haal die kogel uit mijn hart die doordringt in mijn ziel
laat mijn hartje sneller kloppen het is nu nog zo stabiel

laat een kus onze lippen smelten tot een chemische emulsie
een energieontploffing van magie te beschrijven in de mooiste poëzie

open langzaam de gordijnen van mijn ogen
want ik wil in deze liefde geloven

vooruit kijkend in de tijd misschien dat mijn onzekerheid wel slijt
en langzaam wordt opgevuld door warmte en geborgenheid

bang voor het onbekende dat is waar ik altijd voor wegrende
en nu nog steeds een beetje doe maar het houd eens op
want ook onzekerheid wordt het een keer moe