ruthruth: | Zaterdag, november 09, 2002 18:31 |
Wat een mooi gedicht, ik denk er hetzelfde over, maar toch durf ik het niet. Sterkte |
|
Carina: | Maandag, maart 19, 2001 16:58 |
Lieve Denise. Ik weet wat je precies wat je bedoeld. Ik hoop dat je het niet gedaan hebt. Ik ben ook depressief geweest, maar geloof me het gaat over. Ik wou ook zelfmoord plegen. Me gewoon voor de trein gooien, maar ik ben blij dat ik het niet gedaan heb. Het leven kan ook leuk zijn. Ook voor jou. Ik er nog steeds niet helemaal uit, maar het lukt me wel en het lukt ook jou. geloof me. Je moet wel praten hoor want dat helpt en ik kan het weten. als je niemand om te praten hebt kun je me |
|
Timur: | Zondag, februari 18, 2001 13:17 |
Ja opgeven zo denk ik ook maar ze zeggen dat dat geen oplossing is! Ik zal niet zeggen dat je t moet doen maar ik weet hoe groot de verleiding is! Maar wees verstandig! | |
naomi beverloo: | Vrijdag, februari 09, 2001 11:26 |
ik hoop dat je dit niet gedaan hebt!!! Ook jij verdiend een mooi leven, en ik kan je zweren dat dat ooit komt! bij mij is het ook nog niet zover, maar ik leef met je mee!! xxx Naomi | |
Donderwolkje: | Vrijdag, januari 05, 2001 17:59 |
opgeven is het makkelijkste,om door te zetten moet je moed hebben!! | |
Heraclitus VII: | Donderdag, november 23, 2000 02:53 |
Omdat ik het gevoel ken... Wel denken: Dat kan morgen ook nog ! Die stoel, dat touw, dat mes, die flat, die trein, die medicijnen...ze lopen niet weg... Zie ze als een pil van Drion...voor als het echt niet meer gaat. Mocht het onverhoopt zover komen...mijn respect en vaar wel. Sterkte en liefs, Heraclitus VII |
|
Auteur: denise | ||
Gecontroleerd door: schaapje | ||
Gepubliceerd op: 14 november 2000 | ||
Thema's: |