Meneer even geduld alstublieft
Lees jouw gezicht van kaft tot kaft. Je kon niet meer vertellen.
Aandacht was slechts een illusie waar het lijden overging in inzicht in de zaak.
Ik heb het stigma van me af gegooid. Gelooid door de tijger ging ik heen.
Wat zal ik gekeken hebben, gefrustreerd over het noodlot van een afspraak.
Gelukkig bleef ik rustig en zei ik: ‘Tot morgen.’
Wijl ik bij mezelf dacht: ‘Je ontneemt me, ziet niet wat ik bedoeld heb met zorgen.’
Een klacht was in aantocht. De wind blies. De zon sneeuwde blinde vlekken.
Ik zocht. Heb genade. Neem de tijd.
Later op een andere plek, in een andere situatie
zal ik je dit nog eens uitleggen.
Reacties op dit gedicht
| september: | Vrijdag, februari 12, 2016 18:27 |
| Erg mooi geschreven | |
| anjaatjuh: | Maandag, juli 23, 2012 18:43 |
| Tja |
|
| Shining spear: | Maandag, juli 23, 2012 16:08 |
| Soms doen mensen snel iets afmaken om zo meer tijd vrij te hebben he. wel mooi schrijven. Geniet van de zonnige dag, lekker rondje lopen ofzo. Ja toch weer is er naar groetjes van mij |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Probert | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 23 juli 2012 | ||
| Thema's: | ||