mortuarium
Daar lig je dan...
op het 1ste zicht zoals ik je herinnerde.
Op het 2de zicht anders door de magere handen.
Deels door het natuurlijke proces,
deels door het proces van de laatste jaren.
Jaren waarin ik je niet meer gezien had.
Daar lig je dan, maar nu sta ik er.
Niet geschokt door je levenloos lichaam dat nu een lijk wordt genoemd,
maar geraakt in mijn beschermingslaag door het eenzamere einde.
op het 1ste zicht zoals ik je herinnerde.
Op het 2de zicht anders door de magere handen.
Deels door het natuurlijke proces,
deels door het proces van de laatste jaren.
Jaren waarin ik je niet meer gezien had.
Daar lig je dan, maar nu sta ik er.
Niet geschokt door je levenloos lichaam dat nu een lijk wordt genoemd,
maar geraakt in mijn beschermingslaag door het eenzamere einde.
Reacties op dit gedicht
| liesjequilt: | Woensdag, juli 25, 2012 20:22 |
| Je wordt ineens geconfronteerd met iets wat was, brengt je weer bij de realiteit terug. Sterkte Liesbeth |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, juli 25, 2012 14:41 |
| triest!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: gewoonweg | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 25 juli 2012 | ||
| Thema's: | ||