Steeds weer weet jij mij te raken,
Of eigelijk mijn hart te kraken.
Voor mij heb jij het te druk,
Ik ga er ook langzaam aan stuk.
Maar toch probeer ik samen verder te komen,
Al kan ik daar langzaam van gaan dromen.
Mijn eigen leven op peil te krijgen,
En dan naar de hoogste top te steigen.
Tot dat ik zeg:'nou dag vaarwel',
Of is dat te makkelijk in dit moeilijke spel?
Mijn gevoelens voor jou zullen nooit weg gaan,
Of moet ik toch op mijn eigen benen leren staan.