Van papier en korsetten
Je bent volwassen geworden.
Ik zie nu ruimte waar een leegte was.
Geduldig lig je op de veranda.
Dit is het vrijland van de gedachte.
Je schrijft een boek over meisjes.
Bijna kleurloos wacht ik op een antwoord.
Mijn lijf past niet in regeltjes.
Ik verantwoord mezelf met een kuchje.
‘Help, mijn konijn staat in de brand!’
Ik zoek naar water tussen stenen.
De wind wijst me de bomen.
De zon steelt jouw tijd.
Je speelt met mijn vingers.
De onschuld is verdwenen.
In de zomer is niets wat het lijkt.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Probert | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 01 augustus 2012 | ||
| Thema's: | ||