Een grijns van versleten ivoor
siert een rimpelig gelaat
haar schoonheid ging jaren terug teloor
haar verstand pleegde hoogverraad
maar haar kleine oogjes stralen
terwijl ze, starend naar de muur
de waas van het leven laten kan.
In haar hoofd spelen slechts verhalen,
haar leven het avontuur
dat ze eindelijk beleven kan
In het hotel der vergetenen waar ze zit,
zien ze haar als een verloren geest
een bed en een stoel haar enige bezit.
Maar gevangen in de grijze massa van haar hoofd,
door tijd van haar waardigheid beroofd,
is ze nog nooit zo rijk geweest.
*overdriver 31-07-12*