Buiten waait de zomer voorbij
Ik schrijf vanuit een benarde positie,
ik ben namelijk dronken.
Vrienden heb ik niet,
wel verdriet.
Onmiskenbaar de leegte,
ik de vreemde,
de blikken die lonken.
Verliezen doe ik in stilte.
Verzonken in eenzaamheid.
Ben jij degene die wilde.
maar verdween in de pruimentijd.
Het is een harde pit.
Hier ben ik en ik mis je.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Probert | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 02 augustus 2012 | ||
| Thema's: | ||