Die blik in je ogen
je zegt er is niks
maar dat is gelogen
je kunt blijven ontkennen
maar ik herken die blik in je ogen
je blijft verder stil
maar blijf toch niet zwijgen
deel wat je dwars zit
voordat je misschien spijt zult krijgen
want je hart zal zich vullen
met wat jou doet pijn en verdriet
totdat het veel teveel wordt
en dat wil je echt niet
ik weet het is moeilijk om het te zeggen
maar wees toch niet zo bang
je mag best nog eventjes met praten wachten
maar wacht niet te lang
maar als jij zover bent
om te delen jouw verdriet en pijn
dan kun je ervan opaan
dat ik er voor je zal zijn
maar dat is gelogen
je kunt blijven ontkennen
maar ik herken die blik in je ogen
je blijft verder stil
maar blijf toch niet zwijgen
deel wat je dwars zit
voordat je misschien spijt zult krijgen
want je hart zal zich vullen
met wat jou doet pijn en verdriet
totdat het veel teveel wordt
en dat wil je echt niet
ik weet het is moeilijk om het te zeggen
maar wees toch niet zo bang
je mag best nog eventjes met praten wachten
maar wacht niet te lang
maar als jij zover bent
om te delen jouw verdriet en pijn
dan kun je ervan opaan
dat ik er voor je zal zijn
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: anonymous-1 | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 04 augustus 2012 | ||
| Thema's: | ||