Die tijd dat je denkt, zal het leven maar eens achterlaten
Ik zal is kijken wat ik leuk vind en mij daarop blind gaan staren
Maar niets is wat het lijkt als je je ogen open doet
Je bril af en merkt dat je niet in een film zit.

Alles gebeurt met een reden, dat zal vast wel
Maar is dat de reden dat ik me zo voel?
Dat ik weet dat ik bepaalde dingen nu laten moet
Dat ik weet dat je voorbij loopt, maar ik hoor geen groet.

Dat je soms niet eens wilt weten wat het leven je nu zal brengen
Hopend op wat beters. Maarja, wie heeft dat nou
Starend naar de hemel en wetend dat het over is.
Dat het leven begint maar je hartje nog steeds gebroken is.

In sommige dagen prachtige momenten.
Maar achter de zon, staan al snel de wolken
Die je wakker schudden, uit je fantasieland
Het leven staat voor de deur, maar beseffen dat doet niemand.
Klopklop, het leven wacht op jou
Ik doe hem open en zeg tegen de rest ik ga nu gauw.
Wat doe jij, blijf je hangen in die kosmos?
Totdat het je, net als mij, opeens de kop kost.