Ogen
Ogen
Toen ik in je ogen keek
verteld mijn verstand slechts één verhaal
je leerde mij te leven
je leerde mij te sterven
Ik zag achter je rug niet de kris
niet in je mond de slang
nooit heb ik je gezien als schorpioen
al zag ik vaak beren op de weg
Ooit zag ik kristallen in je hart
nu enkel nog de scherven van gestolen glas
steeds heb ik de donder gevreest
maar het was de bliksem die me trof
Verscholen in de tijd
zal de spiegel eeuwig mijn waarheid zijn
maar de realiteit van nu zal mij beschrmen
laat mij maar was in de handen van een engel zijn
want een keuze zal immer zwaarder wegen als een plicht
Wim
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, augustus 07, 2012 18:10 |
| goed!! | |
| karinvangelder: | Dinsdag, augustus 07, 2012 14:11 |
| wat is dit goed geschreven Wim mijn compliment h gr Karin |
|
| mima: | Dinsdag, augustus 07, 2012 13:25 |
| heel mooi. graag gelezen. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: Black Lord | ||
| Gepubliceerd op: 07 augustus 2012 | ||
| Thema's: | ||