Het is al zes maanden geleden,
vanaf toen was ik je kwijt,
je leeft nu in mijn verleden,
wat mis ik toch die tijd.
De tijd van lachen samen met jou,
luisteren naar je verhalen,
zeggen dat ik van je hou,
die tijd was niet te betalen.
Al vele dingen heb je gemist,
tot mijn allergrootste spijt,
ik wou dat je nu alles nog wist,
maar voorgoed ben ik je kwijt.
De gebeurtenissen in het leven,
die je meemaken wou,
zijn de moeite niet waard te beleven,
als we ze moeten beleven zonder jou.