dageraad
dageraad
hangt er een dageraad
zich te vervelen
in mijn wimpers
ik doe ze nog even
heel even toe
ik ruik toch nog geen dali
staat ineens die farao
voor mijn bed
wenkt met zijn gouden staf
ja hé, waar zijn de slangen?
pak je emmertje
en doe ra de groeten
Reacties op dit gedicht
| liesjequilt: | Donderdag, augustus 09, 2012 17:03 |
| Zoete zomerse dromen Gr. Liesbeth |
|
| ela: | Donderdag, augustus 09, 2012 11:52 |
| Elke dageraad doet vermoeden dat je er nog niet klaar voor bent. ela |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, augustus 09, 2012 09:29 |
| ja | |
| mucho: | Donderdag, augustus 09, 2012 08:46 |
| zonnesteken van rondvliegend goud en het loopt met een sissende kraan naar verbrande uitgedroogde verf sta op, eet een appel en wandel! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 augustus 2012 | ||
| Thema's: | ||