tot jij hier voor me staat
Het lijkt wel of de dag nu eeuwig duurt
nu ik weet dat het slechts uren zijn
voordat jij en ik weer in een adem
en als één hart versmelten
en hoe langer ik naar de klok staar
des te langzamer hij lijkt te gaan
nog even, nog even
en jij bent weer bij mij
en seconden strijken neer
en minuten gaan voorbij
en nog steeds en nog steeds
ben jij nog niet bij mij
ik wist niet dat ik iemand zo missen kon
dat ik de tijd kon stoppen
in en eeuwig lijkende traan
tot jij hier voor me staat
nu ik weet dat het slechts uren zijn
voordat jij en ik weer in een adem
en als één hart versmelten
en hoe langer ik naar de klok staar
des te langzamer hij lijkt te gaan
nog even, nog even
en jij bent weer bij mij
en seconden strijken neer
en minuten gaan voorbij
en nog steeds en nog steeds
ben jij nog niet bij mij
ik wist niet dat ik iemand zo missen kon
dat ik de tijd kon stoppen
in en eeuwig lijkende traan
tot jij hier voor me staat
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: E. de hopeless | 
|
|
| Gecontroleerd door: de Diana | ||
| Gepubliceerd op: 10 augustus 2012 | ||
| Thema's: | ||