Je voelt je gepasseerd, boos en verslagen
Maar ik heb al zoveel gelaten om jou gevoel te behagen
Ik heb ook recht van spreken,
Zonder dat jij je op mijn woorden moet wreken
Het is niet altijd rozengeur en maneschijn,
Iedereen heeft wel eens verdriet en pijn
En als ik dan al eens met een ander praat
Vertonen jou ogen meer dan alleen haat
Ik kan dit niet meer, wil niet zo leven
Jij alleen jij, waar ben ik in dit leven?
Ik ben ik, jij bent jij
We zijn niet hetzelfde, ieder een gedachte dat betekend vrij.
Vrij kunnen zeggen wat je denkt,
Ook al weet ik dat je daarmee de ander soms krenkt.
Met jou deel ik mijn leven, mijn gevoel
Maar een ander begrijpt soms beter wat ik bedoel
Ik probeer al weken met je te praten
Maar je hebt het niet eens in de gaten
Meester in het wegwuiven van problemen
Verscholen achter je eigen verdriet
Probeer je mijn doen en laten te claimen
Hoor en zie je mijn problemen niet
Zie je een telefoon al als rivaal
En praten met een ander als banaal
Iedereen heeft recht op een leven
waarin hij of zij bepaald wat te geven
Ik wil weer terug hetgeen ik heb gegeven
Zonder dat een ander bepaald hoe ik 'MIJN' leven moet leven!!