jouw vlucht
Om jouw lichaam aan te verhangen, zachtjes wiegend in de wind.
Niet meer omarmd door al je vrienden.
Lig je daar dood in je houten kist.
De afdruk van het touw nog in je hals.
Nu kan je niets meer zeggen, terwijl je zoveel goede ideeën had.
Geen muziek op straat, geen spontane gitarist waar zovelen van genoten.
Ijzige stilte in vele harten.
Jij voorgoed verdwenen.
Reacties op dit gedicht
| Jacky Van den Berghe: | Zondag, augustus 12, 2012 00:54 |
| Bedremmeld achtergelaten. Groet, Jacky |
|
| pieter christiaan paardenkooper: | Zaterdag, augustus 11, 2012 16:09 |
| heftig! | |
| mima: | Zaterdag, augustus 11, 2012 15:44 |
| triest.... | |
Over dit gedicht
| Auteur: marsch |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 11 augustus 2012 | ||
| Thema's: | ||