Zo ineens stond je daar
Je ogen keken me doordringend aan
M'n ziel werd getroffen door je blik
En m'n wereld bleef even stilstaan
We kwamen dichter bij elkaar
Dichterbij dan ooit
Vier dagen onafscheidelijk
Waarin de liefde werd gekooid
Maar de tralies van de liefde
Hebben ook de sleutel van het hart
Dus toen jij mij moest verlaten
Zat ik daar, alleen en verward
Waar de liefde was gevangen
Zit nu een hele grote barst
Waar langzaam de tranen wegdruppelen
Zodat jouw gemis geleidelijk wegwast...