Je begrijpt me vast toch niet maar diep van binnen doet het me pijn, heb nogsteeds gevoelens voor je maar jij wil bij dat andere meisje zijn.
Met tranen in mijn ogen zit ik hier helemaal alleen, iemand nodig die me vasthoud maar heb niemand om me heen.
Je houd van haar dat is wat je zei, maar toch vraag ik me af denk je stiekem nog aan mij...?
De tijd met jou blijft voor altijd in mijn gedachten, ik hoop dat ik iemand vind die mijn pijn kan verzachten.
Een mes op mijn arm voor heel even voelt het goed, maar later snap ik pas dat het me alleen maar meer pijn doet.
Ik wil niet snijden ik wil dit allemaal niet, maar als ik het doe heb ik voor heel even geen verdriet.
Voor heel even zit jij dan niet in mijn hoofd, voor even vergeet ik alles wat je me had beloofd.
je zei "voor altijd" maar het menen deed je niet, dat je me ermee pijn doet is iets wat jij niet ziet.
Echt houden van iemand dat durf ik niet meer, ben bang dat me hart weer gebroken word voor de zoveelste keer.
Ik hoop dat ze goed voor je is en je al je pijn doet vergeten, ik laat je gaan maar jou vergeten doe ik nooit dat moet je weten.