toevlucht
toevlucht
het feest eindigen zou in bloedvergieten
wat al eeuwenlang was voorzegd volgens
sommige grijze zwervers die de luxe niet
verdragen konden en hun toevlucht namen
tot vlooiendekens en gretige toeristen waar
ook maar vandaan – het kon niet op in
eetzalen en stegen – ze werden uitgelachen
en gekiekt alsof alles eeuwig zou bestaan
het papier lag in vlammen en zij die dolen
tussen ruïnes van enen en nullen zullen
tot ontzetting van de rijke koopmanszonen
de wolken bewonen verregend tot een
onbenullig woordenspel dat al snel
dagen verslentert langs mijn luchtkasteel
Reacties op dit gedicht
| Fari HS: | Vrijdag, augustus 17, 2012 13:43 |
| van zichzelf en de mensheid. | |
| henk jans: | Vrijdag, augustus 17, 2012 10:21 |
| mooi verwoord. Loopt het nu wel of niet goed af? groeten Henk |
|
| liesjequilt: | Donderdag, augustus 16, 2012 07:14 |
| triest dat men zich moet vermaken met het leed van een ander. gr. Liesbeth |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 augustus 2012 | ||
| Thema's: | ||