Komen om te gaan
komen om te gaan
het is niet warm
koel of koud
maar verschroeiend heet
zoals jij liefde geeft
in je ogen
smeult het vuur
van hartstocht als wij
brandend elkaar raken
hoger loeien vlammen
als wij langzaam
zonder te ontspannen
komen om te gaan
in het uitgeblust en nat zijn
lijkt de brand weer meester
maar je ogen vragen vochtig
om een nieuw refrein
wil melker
18/08/2012
Reacties op dit gedicht
| Jacky Van den Berghe: | Zondag, augustus 19, 2012 01:03 |
| Heel mooi, maar inderdaad de mystiek? Liefs, Jacky |
|
| Appelmoes: | Zaterdag, augustus 18, 2012 21:25 |
| Wow. mooi dit:) | |
| mima: | Zaterdag, augustus 18, 2012 20:21 |
| Heel mooi weer, Wil.... | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, augustus 18, 2012 15:06 |
| heel mooi deze | |
| wervelende regenboog: | Zaterdag, augustus 18, 2012 13:09 |
| hier is de brandspuit geen overbodige luxe :) pffffff liefs wr |
|
| boendy: | Zaterdag, augustus 18, 2012 10:23 |
| ik begrijp de mystiek niet! het is gewoon het liefdesspel tussen twee geliefden. als je opgewonden raakt, word je heet, dus alles is verklaarbaar. mooi omschreven, dat wel.. groetjes boendy |
|
| pieter christiaan paardenkooper: | Zaterdag, augustus 18, 2012 09:31 |
| net als rupsje nooitgenoeg | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 augustus 2012 | ||
| Thema's: | ||