nachtlied
nachtlied
haar lied klonk zacht als de nacht in
dovemansoren die ooit eerder tevoren
blindelings haar ochtendgloren links
lieten dwalen in het holst van haar zijn
maar de pijn en het chagrijn van onge-
wenste dromen waren nader gekomen
en alweer verschrompeld tot nimmer
arriverende vreemdelingen die vloeibare
buitelingen krasten aan de boze rode
luchten en aldoor zuchten om de kluchten
van waar is de moeder met haar dorstend
hart vol van smart en danig verward over
de nimmer smeltende tijd die bij wijlen
een ander lied liet klinken in de stille nacht
Reacties op dit gedicht
| Boomvader Ruerd: | Donderdag, augustus 23, 2012 00:57 |
| Nimmer smeltende tijd, bracht mij bij jou. Wie weet zingt de nacht een lied van het utopia waar iedereen welkom is, die de gekte van de normaliteit achter zich wil laten? | |
| mucho: | Dinsdag, augustus 21, 2012 08:54 |
| beautiful hier gaat alles uit! |
|
| libel: | Maandag, augustus 20, 2012 23:14 |
| Weer zo''n mooie en nog bedankt voor je lieve reactie.... | |
| ela: | Maandag, augustus 20, 2012 11:31 |
| Pieter, het klinkt mij zwaar door in mijn geest, mar het is wel vindingrijk. ela |
|
| henk jans: | Maandag, augustus 20, 2012 11:05 |
| Altijd weer plezierig een gedicht van je te lezen Piet. Ja, dit is weer een echte Paardenkooper. Had je niet nog een gedicht dat nachtlied getiteld is? groeten Henk |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, augustus 20, 2012 10:37 |
| 2 x gelezen! | |
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: de Diana | ||
| Gepubliceerd op: 20 augustus 2012 | ||
| Thema's: | ||