minnenzoet
minnenzoet
schommelend en wiegend zonken zijn
woorden in de krochten van haar door
valse klanken overwoekerd hart waar
ze bodem zochten om te nestelen en
vermenigvuldigen tot een oorverdovende
roep dat zij haar bakering was vergeten
na het drinken van het minnenzoet bij duizend
koningen te voet die haar halve koninkrijken
bloederig bevochten weer verkochten om
het morrend lentevolk gunstig te stemmen
die hun oren neigden naar een radicale
macht wat de kinderen in de nacht deed
schreeuwen als hongerige leeuwen en
alleen maar onderdrukking met zich bracht
Reacties op dit gedicht
| henk jans: | Dinsdag, augustus 21, 2012 12:29 |
| meerdere keren gelezend. Stof tot nadenken en altijd weer enige raadselachtigheid groeten Henk |
|
| gedichtenmeisje: | Dinsdag, augustus 21, 2012 10:30 |
| Mooi :) Groetjes Raissa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: de Diana | ||
| Gepubliceerd op: 21 augustus 2012 | ||
| Thema's: | ||