De zomerse zonnestralen verblijden jouw gelaat
En ik houd je vast en jouw glanzende haren geuren
Ik fluister lieve woordjes. Een weelde van kleuren
Ik houd je vast en verheug me dat jij bestaat
Ik geraak teder je zacht-zoete lippen, die om kussen vroegen
Met mijn hand door je mooie zijde krullende haren
Gevoel ik jou liefde door mijn lichaam varen
En weder onze zielen zich samenvoegen
Leonie! Ik ben zeer dronken
Ik gevoel gevoelens die ik niet kan scheiden
Ik voel veel voor je en ik wil je verblijden
Je bent een engel: Je lach, je stem en je lonken
Jouw schoonheid blijft zich in mijn leven spreiden
Waar jij, als de zon in de zee, is verzonken.