medemensje
Het ritme van de nacht
veroverde de maan en de sterren
gevolgd door aaibare woorden
en tedere liefkozingen.
Een oneindige harmonie
openbaart zich
als het daglicht
hoopvolle verwachtingen wekt.
De ooievaar het geschenk
van een nog onbevangen medemens
ruimte en tijd biedt
om te groeien en te bloeien
binnen de natuur
die het heelal het kind toebedeeld.
veroverde de maan en de sterren
gevolgd door aaibare woorden
en tedere liefkozingen.
Een oneindige harmonie
openbaart zich
als het daglicht
hoopvolle verwachtingen wekt.
De ooievaar het geschenk
van een nog onbevangen medemens
ruimte en tijd biedt
om te groeien en te bloeien
binnen de natuur
die het heelal het kind toebedeeld.
Reacties op dit gedicht
| Jacky Van den Berghe: | Woensdag, augustus 22, 2012 01:26 |
| Helaas, het blijft niet lang zo, want meteen moet het zich klaar gaan maken om via het volwassen zijn onbevangenheid kwijt te spelen, waardoor hij terug moet gaan zoeken naar het kind in hem, om gelukkig te kunnen sterven. Wij moeten niet kind blijven, maar kind worden! Groetjes, Jacky |
|
Over dit gedicht
| Auteur: johannijmeijer | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 21 augustus 2012 | ||
| Thema's: | ||