Roepen en tieren
omdat ik roep en tier
ik ben kwaad
maar kan niet omgaan
met die gevoelens
van extreme woede …
Ik ween …
nat is mijn gezicht
omdat mijn gevoelens
op verdriet is gericht
Ik roep, ik tier
alle kwaadheid
moet uit mijn lichaam …
Het is niet stil …
luid
iedereen heeft me gehoord
en nu ik mijn kwaadheid
uit mijn lichaam heb geropen
zijn de mensen woedend op mij …
Want het is niet de juiste manier
om mijn kwaadheid te uiten …
maar mijn gevoelens en mijn gedachten
mijn extreme boosheid
hoe komt het anders naar buiten
Ik roep, ik tier
al mijn gevoelens eruit
luid
gaat het eraan toe
maar nooit geleerd
op een andere manier
ermee om te gaan …
het is nooit tegen te houden ….
Reacties op dit gedicht
| Jacky Van den Berghe: | Donderdag, augustus 23, 2012 00:55 |
| Het vergt oefening onze woede een kanaal te geven om uit ons weg te kunnen vloeien. En, van woede op te kroppen wordt men pas ziek! Woede is een normale emotie waar men, zoals met alle emoties, moet leren mee omgaan! Roepend, tierend en schreeuwend je woede uiten, wat is dan de volgende stap als je woede nog erger zou worden? De energie van je woede omzetten in creatieve kracht! De woede sublimeren! Sterkte, Jacky |
|
| Fulvipes: | Woensdag, augustus 22, 2012 18:25 |
| gevoelens zijn inderdaad nooit tegen te houden, zeker mee eens. vriendelijke groet van mij, ps. graag komen lezen |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, augustus 22, 2012 16:53 |
| fijn om te weten hoe je bent dan kun je er aan werken toch? | |
Over dit gedicht
| Auteur: gedichtenlady |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 22 augustus 2012 | ||
| Thema's: | ||