stil mijn zijn

U V U V U

stil mijn zijn

lege stilte zo groot
in ogen zie ik meer
niets komt er uit je

op stroom van zijn
klopt mijn niet het
waar we eens zo

wie waren stiller
zulke vragen blijven
antwoord nog jij

alles kabbelt rond
geef me je tol maar
spel er een naam op

geef je geen woord
zijn we beluisterd
valt soms de blik

in geen enkel hart
heeft onze huismuis
welke we verplaatsen

je stilt moment
het werkelijk waar
klokt naarbinnen

tovert me zachtjes
zonder te merken
ben ik jou verplicht

U V U V U

Geschreven door

mucho

Reacties op dit gedicht

mucho vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

David Matser:	Maandag, augustus 27, 2012 20:53
Mooi dit, heel mooi!

pieter christiaan paardenkooper:	Maandag, augustus 27, 2012 15:47
een beetje cryptisch, maar wel graag gelezen.

Janny Scheybeler de Jonge:	Maandag, augustus 27, 2012 10:50
apart om te lezen mooi

Over dit gedicht

Auteur: mucho
Gecontroleerd door: Sheena
Gepubliceerd op: 27 augustus 2012
Thema's: [Mystiek] [Dromen] [Liefde]